Η δεκαετία 1730-40 ( ο J.S. Bach βρίσκεται στη Λειψία) υπήρξε η πιο παραγωγική για τον συνθέτη και γενικότερα, μια από τις πιο παραγωγικές στην ιστορία της έντεχνης δυτικής μουσικής. Τα έργα που συνέθεσε ο Μπαχ αυτή την περίοδο είναι τεράστιας εμβέλειας, ποιοτικής και ποσοτικής. Τα κυριότερα από αυτά είναι: Ορατόριο Χριστουγέννων, Ορατόριο Πάσχα , Κατά Ιωάννην Πάθη, Κατά Μάρκον Πάθη (χαμένο), Λειτουργία σε σι ελάσσονα , Λειτουργία σε Λα Μείζονα, Λειτουργία σε Φα Μείζονα , Magnificat σε Ρε Μείζονα καθώς και το 2o Βιβλίο του Καλοσυγκερασμένου Κλειδοκύμβαλου , στο οποίο συμπεριλαμβάνεται η τρίφωνη φούγκα σε σι ελ. BWV 893.
Ο παρακάτω σύνδεσμος παραπέμπει σε μορφολογική ανάλυση της συγκεκριμένης φούγκας που έγινε από τον σπουδαστή της Σχολής Ανώτερων Θεωρητικών του ωδείου Ars Musicalis, Δημήτριο Ζήση. Υπεύθυνη καθηγήτρια Π. Χρόνη.
Ars Musicalis 