Μουσική φόρμα, συνήθως της περιόδου μπαρόκ όπου μια μικρή ομάδα μουσικών συνομιλεί μουσικά με ολόκληρη την ορχήστρα.

 Τα πρώτα κονσέρτα Grosso (=μεγάλo) γράφονται τον 17^ο αι. από τον Alessandro Stradella.  Ο όρος όμως χρησιμοποιείται για πρώτη φορά από τον Lorenzo Giovanni Gregori,  ο οποίος το 1698 δημοσίευσε 10 concerti με τον συγκεκριμένο χαρακτηριστικό τίτλο. Οι Fr.Geminiani, P.Locatelli , G Torelli είναι μερικοί από τους συνθέτες που χρησιμοποίησαν τη συγκεκριμένη φόρμα κονσέρτου.

  Σημαντικότερος συνθέτης του είδους θεωρείται ο Archangelo Corelli, όπου μετά από τον θάνατο του δημοσιεύθηκε μια συλλογή από 12  πολύ σημαντικά Concerti Grossο.

 Ο όρος Concerto Grosso περιλαμβάνει το είδος Concerto da Chiesa (εκκλησιαστικό κονσέρτο) και το Concerto da Camera (Κονσέρτο Δωματίου). Το Concerto da Chiesa χαρακτηρίζεται από την εναλλαγή αργών και γρήγορων μουσικών μερών ενώ το Concerto da Camera είναι γραμμένο σε μορφή σουίτας όπου μετά από ένα πρελούντιο ακολουθούν δημοφιλείς χοροί της εποχής.