Coda είναι η ιταλική λέξη για την ουρά, που πολύ σωστά χρησιμοποιείται ως μουσικός όρος διότι αφορά το μέρος που έρχεται στο τέλος ενός μέρους ή ενός κομματιού οποιουδήποτε είδους και έχει ως κάποιο βαθμό ανεξάρτητη ύπαρξη και αντικείμενο

Παλιότερα η coda αποτελούνταν από μερικές απλές συγχορδίες που χρησίμευαν για να δώσουν ένα αξιοπρεπές φινίρισμα σε ρυθμικά κομμάτια. Για παράδειγμα, όταν ορισμένα μέρη ή φωνές προσπαθούσαν να μιμηθούν ή να ακολουθήσουν η μία την άλλη σύμφωνα με αυστηρούς κανόνες της αρμονίας, συχνά συνέβαινε να μην είναι δυνατόν ολοκληρωθεί το κομμάτι. Έτσι μια διαδοχή συγχορδιών ήταν απαραίτητη ώστε να δοθεί η τελική λύση. Στη σύγχρονη μουσική, η coda αποτελεί μια μουσική κατακλείδα και συνήθως εμφανίζεται εφόσον έχει ολοκληρωθεί ένα μέρος.

  Στη μουσική σημειογραφία η coda‎‎ είναι ένα από τα μουσικά σύμβολα επανάληψης και χρησιμοποιείται ως δείκτης πλοήγησης, παρόμοιος με το σύμβολο segno.‎‎ Χρησιμοποιείται όταν η έξοδος από μια επανάληψη βρίσκεται εντός του επαναλαμβανόμενου τμήματος και όχι στο τέλος. Η οδηγία «to Coda» υποδεικνύει ότι, φτάνοντας σε αυτό το σημείο κατά τη διάρκεια της τελικής επανάληψης, ο ερμηνευτής πρόκειται να μεταβεί αμέσως στο ξεχωριστό τμήμα υποδεικνύεται από το σύμβολο Coda υπερπηδώντας κάθε τι ενδιάμεσο.