Συμβολικό ποίημα του Κρίστιαν Φρήντριχ Ντάνιελ Σούμπαρτ, όπου ο Φράντς Σούμπερτ το μελοποίησε μεταξύ τύρου και αχλαδίου και έχοντας καταναλώσει και μερικά παραπανήσια ποτηράκια κρασί…. Στη συνέχεια βέβαια, το τραγούδι εξελίχθηκε στο πασίγνωστο έργο του Σούμπερτ το Κουϊντέτο της Πέστροφας!

Δύο χρόνια μετά τη σύνθεση του τραγουδιού, ο Franz Schubert μαζί με τον επιστήθιο φίλο του Johann Michael Vogl επισκέφθηκαν την γενέτειρα πόλη του δευτέρου, το Steyr στις Αυστριακές Άλπεις. Εκεί συνάντησαν τον ευκατάστατο ιδιοκτήτη μεταλλείου και ερασιτέχνη τσελίστα Sylvester Paumgartner, του οποίου η οικία αποτελούσε το κέντρο της μουσικής ζωής της πόλης.Κατά την τρίμηνη παραμονή του Schubert εκεί, ο Paumgartner ανέθεσε στο συνθέτη τη συγγραφή ενός κουιντέτου για πιάνο, βιολί, βιόλα, βιολοντσέλο και κοντραμπάσο.Ο Paumgartner πρότεινε στον Σούμπερτ να συμπεριλάβει σ’ αυτή τη σύνθεση και το θέμα από το τραγούδι του «Η Πέστροφα» – «Die Forelle» D.550.

Πράγματι ο Schubert χρησιμοποίησε την τρίτη εκδοχή του τραγουδιού του, την οποία είχε γράψει το 1818, δημιουργώντας ένα σετ πέντε παραλλαγών. Μέσα στο γενικότερο κλίμα ευφορίας, ο Schubert εμπνεόμενος από τον φυσικό περιβάλλον και την ομήγυρη προσφιλών προσώπων ξεκίνησε άμεσα την σύνθεση του έργου, παράλληλα με την Σονάτα για πιάνο σε Λα μείζονα, D.664. Το έργο ολοκληρώθηκε με την επιστροφή του συνθέτη στην Βιέννη το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς, το 1819, και η πρώτη εκτέλεση πραγματοποιήθηκε πριν το τέλος του έτους.
Το Κουιντέτο-Η Πέστροφα, D.677 αποτελεί το πρώτο ώριμο έργο μουσικής δωματίου του Schubert και απαρτίζεται συνολικά από πέντε μέρη, με το τέταρτο μέρος να δεσπόζει λόγω των δημοφιλών παραλλαγών επάνω στο θέμα του ομώνυμου τραγουδιού.