Στη Βιέννη του 19ου αι. η μουσική μετακομίζει από τις αυλές των βασιλέων και τα παλάτια των ευγενών, στα σαλόνια της αστικής τάξης. Από το 1815 στο διαμέρισμα της οικογένειας Sonnleithner, στο Gundelhof πραγματοποιούνται περίφημες μουσικές βραδιές με τη συμμετοχή διάσημων μορφών της τέχνης και της διανόησης.
Έτσι, στις 26 Ιανουαρίου 1821, ο Ιgnaz von Sonnleithner παρουσιάζει στον φιλόμουσο κύκλο του, έργα του φίλου του Franz Schubert. O βαρύτονος Johann Michael Vogl θα τραγουδήσει κάποια lieder του Σούμπερτ ενώ στο πιάνο θα τον συνοδέψει ο ίδιος ο συνθέτης. Η μουσική βραδιά, προφανώς στέφθηκε από τεράστια επιτυχία εφόσον ακολούθησε σειρά παρόμοιων φιλικών συγκεντρώσεων, όπου το πρόγραμμα εκτός από μουσική του Σούμπερτ συμπεριλάμβανε ποίηση, λογοτεχνία αλλά και πνευματικά παιχνίδια!
Shubertiade, έργο του Julius Schmid
Ο όρος Σουμπερτιάδα-Schubertiade χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον ίδιο τον Σούμπερτ το 1822. Σουμπερτιάδες οργανώνονταν πλέον στα σαλόνια πολλών φιλότεχνων αστών, στη Βιέννη και τα περίχωρα της. Η τελευταία από αυτές τις μουσικές βραδιές που δόθηκε όσο ο συνθέτης ήταν εν ζωή, είναι στις 28 Ιανουαρίου 1825 , στο διαμέρισμα του Joseph von Spaun, όπου ο Σούμπερτ παρουσιάζει το κύκνειο άσμα του «Χειμωνιάτικο Ταξίδι» (Winterreise).
Από τον 20ο αιώνα , συναυλίες και φεστιβάλ όπου το πρόγραμμα περιλαμβάνει αποκλειστικά έργα του Φρ. Σούμπερτ φέρουν τον τίτλο Σουμπερτιάδα.
Ars Musicalis 